Tα εγκλήματα της βρετανικής Αυτοκρατορίας - Εκατομμύρια νεκροί και σφαγές αμάχων

Το 44% των Βρετανών που συμμετείχε σε δημοσκόπηση του YouGov δήλωσε υπερήφανο για την αποικιοκρατική ιστορία της χώρας του, το 21% το αποκηρύσσει και το 23% δεν παίρνει θέση ούτε υπέρ ούτε κατά. Στην ίδια δημοσκόπηση το 43% πιστεύει ότι η Βρετανική Αυτοκρατορία ήταν κάτι καλό, το 19% πιστεύει το αντίθετο και το 25% δεν υποστηρίζει καμία από τις δύο απόψεις
Υπενθυμίζεται ότι μέχρι το 1922 η Βρετανία κυβερνούσε το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού και ήλεγχε το ένα τέταρτο περίπου της συνολικής έκτασης της ξηράς της Γης.
Όμως, όπως μεταδίδει ο independent, αν και οι υποστηρικτές της αποικιοκρατίας λένε πως η Αυτοκρατορία είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη, καθώς και άλλα οφέλη στα μέρη που διοικούσε, υπάρχουν και αυτοί που θυμίζουν μια σειρά από σφαγές εις βάρος των αντιφρονούντων, την επιβολή εξαθλίωσης σε ολόκληρους πληθυσμούς αλλά και τη χρήση στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Η βρετανική εφημερίδα παρουσιάζει μια λίστα με τις θηριωδίες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και ο εγκλεισμός σε αυτά των Μπόερς

Κατά τον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερς στη Νότια Αφρική (1899 – 1902) οι Βρετανοί συγκέντρωσαν περίπου το ένα έκτο των

Μπόερ, κυρίως γυναίκες και παιδιά και τους έστειλε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε αυτά εστάλησαν περίπου 107.000 άνθρωποι. Οι συνθήκες ήταν τόσο άθλιες με ελάχιστο φαγητό για τους κρατούμενους και τις αρρώστιες να θερίζουν με αποτέλεσμα 27.927 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους αλλά και άγνωστο αριθμό μαύρων Αφρικανών.

Η σφαγή του Άμριτσαρ 

Όταν οι Ινδοί διαδηλωτές αγνόησαν την κυβερνητική εντολή και διαδήλωσαν ειρηνικά στις 13 Απριλίου του 1919 στο Jallianwala Bagh κοντά στον «Χρυσό ναό» του Amritsar οι στρατιώτες που ήταν υπό τις διαταγές του Άγγλου ταξίαρχου Reginald Dyer πήραν εντολή να ανοίξουν πυρ εναντίον του πλήθους.
Οι στρατιώτες Gurkha άρχισαν να πυροβολούν εναντίον των πολιτών μέχρι που τελείωσαν τα πυρομαχικά τους. Εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους μεταξύ 379 και 1.100 άνθρωποι μέσα σε 10 λεπτά.
Η ημέρα εκείνη έμεινε στην ιστορία ως η σφαγή του Άμριτσαρ.
Ο ταξίαρχος Dyer ανακηρύχθηκε σε ήρωα και οι Βρετανοί πολίτες έκαναν έρανο, συγκέντρωσαν και του παρέδωσαν το ποσό των 26.000 λιρών ως ένδειξη της ευγνωμοσύνης τους.

Η ανεξαρτησία της Ινδίας

Το καλοκαίρι του 1947 οι Βρετανοί αποχώρησαν από την Ινδία. Τότε ο Cyril Radcliffe (Κύριλλος Ράντκλιφ), είχε επιφορτιστεί με την αποστολή να σχεδιάσει τα σύνορα μεταξύ της Ινδίας με το νεοϊδρυθέν κράτος το Πακιστάν. Αυτό έγινε σε χρόνο ρεκόρ και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια ενός μεσημεριανού γεύματος.

Ο διαχωρισμός έγινε βάσει της θρησκευτικής πίστης με αποτέλεσμα εν μια νυχτί 10 εκατομμύρια άνθρωποι να εκτοπιστούν από τις εστίες τους. Ινδοί στο Πακιστάν και Μουσουλμάνοι στην Ινδία αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους καθώς η κατάσταση σύντομα ξέφυγε από τον έλεγχο και ξέσπασαν βίαια επεισόδια. Εκτιμάται ότι περισσότερο από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια σεκταριστικών συγκρούσεων.

Η εξέγερση των Μάου – Μάου

Το 2012 χιλιάδες Κενυάτες πανηγύριζαν καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανίας είχε δώσει σε τέσσερις ηλικιωμένους Κενυάτες το δικαίωμα να προσφύγουν κατά της βρετανικής κυβέρνησης υποστηρίζοντας ότι οι βρετανικές αποικιοκρατικές δυνάμεις τους κακοποίησαν, βίασαν και βασάνισαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Μάου Μάου (1951 – 1956).
Η εξέγερση των Μάου Μάου, που ξέσπασε το 1952, ήταν η αντίδραση των Κικούγιου, της μεγαλύτερης εθνότητας της Κένυας, εναντίον των βρετανικών αρχών και των λευκών εποίκων.
Πολλοί από αυτούς στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου βασανίστηκαν άγρια και κακοποιήθηκαν σεξουαλικά.
Εκτιμάται, σύμφωνα με τον ιστορικό David Anderson  ότι 20.000 έχασαν τη ζωή τους, ενώ η Caroline Elkins ανεβάζει τον αριθμό στις 100.000.

Λιμός της Βεγγάλης

Περίπου 12 με 29 εκατομμύρια Ινδοί πέθαναν από την πείνα ενώ η χώρα ήταν υπό την βρετανική κυριαρχία καθώς εκατομμύρια τόνοι σιταριού εξάγονταν στη Βρετανία.

Το 1943 περίπου τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι στη Βεγγάλη πέθαναν από την πείνα καθώς ο Τσόρτσιλ έστελνε τα αποθέματα τροφίμων και ρυζιού στους Βρετανούς στρατιώτες και στην Ελλάδα.
Για το λιμό της Βεγγάλης ο Τσόρτσιλ είπε: «Τους μισώ τους Ινδούς. Είναι ζώα και έχουν μια ζωώδη θρησκεία. Ο λιμός ήταν δικό τους λάθος που αναπαράγονται σαν κουνέλια».

ΚΥΠΡΟΣ 1955-1959

Μεταξύ 1955 και 1959 οι Βρετανοί βασάνισαν τουλάχιστον 3.000 Κύπριους που αντετίθεντο στο βρετανικό ζυγό.
Πολλούς από αυτούς που συνελάμβαναν τους κρατούσαν για χρόνια χωρίς δίκη και τους βασάνιζαν κατηγορώντας τους ως τρομοκράτες. 
Οι ξυλοδαρμοί, οι εικονικοί πνιγμοί και εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες ήταν ο κανόνας. 
Δεν γλίτωναν ούτε και τα παιδιά. Υπάρχουν καταγγελίες για βασανισμούς 15χρονων που μεταξύ άλλων τους έτριβαν τα μάτια με καυτερή κόκκινη πιπεριά, άλλα τα μαστίγωναν.

Όσοι βρίσκονταν ένοχοι για συνεργασία με τους αντάρτες έφευγαν για το Λονδίνο.
Σε μια επίσκεψη της αντιπολίτευσης στις φυλακές όπου κρατούνταν οι Κύπριοι διαπιστώθηκε, όπως μεταδίδει το listverse, είχαν σπασμένα χέρια, ουλές σε όλο τους το σώμα και το λαιμό. Ήταν θύματα μιας σαδιστικής πολιτικής στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.

www.pronews.gr

Tα εγκλήματα του Κομμουνισμού είναι ιστορία. Δεν είναι ιδεολογία...

 

 

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε πριν μερικές ημέρες, με μεγάλη πλειοψηφία, κείμενο, με το οποίο εξισώνονται ναζισμός, φασισμός και κομμουνισμός. Για τις ευθύνες σε ότι αφορά στο ξέσπασμα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Το ψήφισμα δεν προέκυψε ασφαλώς από την διάθεση κάποιων να πικάρουν τον κ. Κουτσούμπα στην Ελλάδα ή να αμαυρώσουν τη μνήμη των εκατομμυρίων Ρώσων που πολέμησαν τον Ναζισμό στο Στάλινγκραντ.

 

Αντίθετα, βασίστηκε σε συγκεκριμένα στοιχεία πριν φτάσει για έγκριση στους ευρωβουλευτές της Ευρώπης. Λαμβάνοντας υπόψη το ψήφισμα 260(ΙΙΙ)Α της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών της 9ης Δεκεμβρίου 1948 σχετικά με τη γενοκτονία, τη δήλωσή της 23ης Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με την ανακήρυξη της 23ης Αυγούστου ως Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα Θύματα του Σταλινισμού και του Ναζισμού, τη Διακήρυξη της Πράγας της 3ης Ιουνίου 2008, σχετικά με την ευρωπαϊκή συνείδηση και τον κομμουνισμό και πολλά άλλα επίσημα ψηφίσματα των πρώην σοσιαλιστικών καθεστώτων που διατύπωναν ξεκάθαρα τις θηριωδίες του Κομμουνισμού.

 

Και τι άλλο έλαβαν υπόψη τους; Ότι πριν από 80 χρόνια, ως άμεση συνέπεια του Συμφώνου Μολότοφ - Ρίμπεντροπ, το οποίο ακολούθησε η Γερμανοσοβιετική Συνθήκη για τα σύνορα και τη φιλία μεταξύ των δύο καθεστώτων, της 28ης Σεπτεμβρίου 1939, η Πολωνική Δημοκρατία ήταν η πρώτη που δέχτηκε εισβολή από τον Χίτλερ. Και δύο εβδομάδες αργότερα από τον Στάλιν. Εισβολές που στέρησαν τη χώρα της ανεξαρτησίας της και αποτέλεσαν άνευ προηγουμένου τραγωδία για τον πολωνικό λαό. Ότι η κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση ξεκίνησε επιθετικό πόλεμο κατά της Φινλανδίας τον Δεκέμβριο του 1939, και τον Ιούνιο του 1940 κατέλαβε και προσάρτησε μέρη της Ρουμανίας -εδάφη που ποτέ δεν επιστράφηκαν- καθώς και προσάρτησε τις ανεξάρτητες δημοκρατίες της Λιθουανίας, της Λετονίας και της Εσθονίας.

Λαμβάνοντας επίσης, υπόψη ότι η ναζιστική Γερμανία και η Σοβιετική Ένωση συνεργάστηκαν πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά με κοινό στόχο την κατάκτηση της Ευρώπης και τη διαίρεσή της σε σφαίρες επιρροής, όπως προβλεπόταν στο Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ· λαμβάνοντας υπόψη ότι σε ορισμένα κράτη μέλη, οι κομμουνιστικές και ναζιστικές ιδεολογίες απαγορεύονται από τον νόμο.

 

Και κυρίως, λαμβάνοντας υπόψη ότι η διεθνής κοινότητα πρέπει να σταθεί ενιαία και δεμένη εναντίον του ολοκληρωτισμού!

 

Κατά συνέπεια, μεταξύ πολλών άλλων πολιτικών, θεσμικών και ιστορικών τεκμηρίων το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει κάθε δικαίωμα να τοποθετεί στην ίδια κατηγορία τον Κομμουνισμό και τον Ναζισμό, όπως και κάθε άλλο ολοκληρωτικό καθεστώς. Και δεν είναι ανάγκη να ρωτήσει τους ίδιους τους οπαδούς του οποιουδήποτε ολοκληρωτισμού αν συμφωνούν ή όχι με την παραπάνω εξίσωση.

 

Υπάρχει βέβαια μία ειδοποιός διαφορά μεταξύ των δύο πολιτικών συστημάτων: η προδιάθεση της βίας. Γιατί στους μεν Ναζί, η βία είναι, ιστορικά, πολλαπλώς προβεβλημένη, λόγω του Ολοκαυτώματος. Ενώ στους Κομμουνιστές, πρέπει να συγκεντρώσουμε τα επιμέρους αφηγήματα των καθεστώτων και κυρίως όσα αφορούν τα σταλινικά εγκλήματα στη Ρωσία, για να την αντιληφθούμε. 

 

Και μία ακόμα, διαφοροποίηση ως προς την ιστορική αντίληψη: Στην Ελλάδα, στην Ιταλία και στην Ισπανία (χώρες με μεγάλο ποσοστό συμπάθειας στην Αριστερά) οι Κομμουνιστές ηττήθηκαν είτε σε εμφύλιο είτε δια της αποτυχίας τους να κυριαρχήσουν στο πολιτικό σύστημα. Ενώ στην Ανατολική Ευρώπη, όπου και εφαρμόστηκε ως σύστημα επικράτησης ο Κομμουνισμός, η βεβαιότητα του ολοκληρωτισμού δεν επιτρέπει δεύτερες σκέψεις και αμφιβολίες.

 

Η ιστορία της Ευρώπης δεν είναι θέμα ιδεολογικών αναζητήσεων. Είναι μία πραγματικότητα που οφείλουν όλοι να γνωρίζουν. Και το ΕΚ δεν είναι ελληνικό να φοβάται μην παρεξηγηθούν στον Περισσό οι σύντροφοι και κλείσουν το κέντρο. Το ΕΚ είναι θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των λαών της. Τους οποίους οφείλουμε όλοι να σεβόμαστε. Και για το παρελθόν και για τις αφηγήσεις τους...

https://www.liberal.gr

Η σφαγή του Κατίν:

Η σφαγή του Κατίν: 

Σύμφωνα με τον αυτόπτη μάρτυρα του στρατοπέδου συγκέντρωσης Οστασκόφ, Ντμίτρι Τοκάρεφ, εκτελούνταν μέσα στη νύχτα σε ομάδες των 250 ατόμων, από περίπου 30 μέλη της NKVD.

ένα από τα φρικτότερα εγκλήματα 

πολέμου στην ιστορία

 

ένα από τα φρικτότερα εγκλήματα πολέμου στην ιστορία , στις 13 Απριλίου 1943, στο δάσος Κατίν της Ρωσίας ανακαλύπτονται ομαδικοί τάφοι χιλιάδων Πολωνών

Τον Αύγουστο του 1939 υπογράφεται το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης ή αλλιώς Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ. Μια εβδομάδα αργότερα, την 1η Σεπτεμβρίου 1939, η Γερμανία εισβάλλει στην Πολωνία, ξεκινώντας έτσι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. 

 

Στις 17 Σεπτεμβρίου οι Σοβιετικοί επιτίθενται με τη σειρά τους και καταλαμβάνουν το 52% της Πολωνίας, υλοποιώντας το μυστικό πρωτόκολλο που συνόδευε το Σύμφωνο και προέβλεπε –μεταξύ άλλων– και τον διαμελισμό της χώρας. 

 

Χιλιάδες Πολωνοί καταλήγουν αιχμάλωτοι πολέμου είτε των Ναζί είτε των Σοβιετικών. Στις 22 Ιουνίου του 1941 η Γερμανία εισβάλλει στα σοβιετικά εδάφη, παραβιάζοντας τη συμφωνία συνεργασίας και ουδετερότητας μεταξύ των δύο χωρών. 

 

Στις 13 Απριλίου 1943, στο δάσος Κατίν της Ρωσίας, κοντά στο ομώνυμο χωριό, οι Ναζί ανακαλύπτουν ομαδικούς τάφους Πολωνών αξιωματικών και πολιτών. 

 

Οι νεκροί ήταν περίπου 4.000 και όπως επρόκειτο να αποκαλυφθεί στη συνέχεια, τα θύματα της επονομαζόμενης «σφαγής του Κατίν» ήταν περισσότερα από 20.000. 

 Η κυβέρνηση των Ναζί χαρακτηρίζει την ομαδική εκτέλεση ως σοβιετικό έγκλημα πολέμου και υποστηρίζει ότι τη διαταγή για την πραγματοποίησή του έδωσε ο ίδιος ο Στάλιν.

Οι Σοβιετικοί από την πλευρά τους αρνούνται τις κατηγορίες, λέγοντας πως πρόκειται για θύματα των Γερμανών. 

 

Ενδιαφέρον έχει πως δεν δόθηκαν ποτέ απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα όπως τα σχετικά με τον βαρύ, χειμωνιάτικο και σε άψογη κατάσταση ρουχισμό των θυμάτων, τα οποία σύμφωνα με το Πόρισμα εκτελέστηκαν καλοκαίρι, μετά από παραμονή σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας που δεν προσδιορίζονται. 

Οι Ναζί συγκροτούν διεθνή δωδεκαμελή επιτροπή που αποτελείται από γιατρούς, ιατροδικαστές και εγκληματολόγους –από σύμμαχες ή κατεχόμενες χώρες– για να εξετάσει τα πτώματα και να επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς τους, καθώς ο Γκέμπελς αποφασίζει να χρησιμοποιήσει το εύρημα για να κλονίσει την αντιχιτλερική συμμαχία.

 

Αντιπρόσωποι της ηγεσίας της ΕΣΣΔ και της ναζιστική Γερμανίας κατά την υπογραφή του Συμφώνου μη επίθεσης Ρίμπεντροπ-Μολότωφ.

Το 1944 η Σοβιετική Ένωση ανακαταλαμβάνει το Κατίν και συστήνει επιτροπή με επικεφαλής τον ακαδημαϊκό Νικολάι Μπουρντένκο, με σκοπό να διερευνήσει το έγκλημα. Σύμφωνα με το Πόρισμα Μπουρντένκο, οι εκτελέσεις πραγματοποιήθηκαν κατά τον Αύγουστο - Σεπτέμβριο του 1941, όταν την περιοχή είχαν πλέον καταλάβει οι Ναζί. 

 

Ως βασικό αποδεικτικό στοιχείο της ενοχής τους θεωρήθηκε το γεγονός ότι οι σφαίρες με τις οποίες εκτελέστηκαν τα θύματα ήταν γερμανικές.

Κατά τη διάρκεια της Δίκης της Νυρεμβέργης, οι Σοβιετικοί κατέβαλαν προσπάθειες να γίνουν αποδεκτά τα συμπεράσματα του Πορίσματος Μπουρντένκο από το Διεθνές Δικαστήριο, το οποίο όμως τα απέρριψε, εξαιτίας της ελλιπούς τους τεκμηρίωσης. 

Ενδιαφέρον έχει πως δεν δόθηκαν ποτέ απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα όπως τα σχετικά με τον βαρύ, χειμωνιάτικο και σε άψογη κατάσταση ρουχισμό των θυμάτων, τα οποία σύμφωνα με το Πόρισμα εκτελέστηκαν καλοκαίρι, μετά από παραμονή σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας που δεν προσδιορίζονται. 

Η ενοχή των Ναζί για τη σφαγή του Κατίν θεωρούνταν δεδομένη για μισό αιώνα, παρά τις αντιφάσεις του Πορίσματος Μπουρντένκο αλλά και τις μνήμες των Πολωνών, που έρχονταν σε αντίθεση με τα σχολικά βιβλία της ιστορίας που διδάσκονταν τα παιδιά τους.

Το 1989 αποχαρακτηρίζονται στην ΕΣΣΔ μια σειρά από δημόσια έγγραφα και το περιεχόμενό τους θα οδηγήσει τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ να ζητήσει, στις 13 Οκτωβρίου 1990, μια «βαθιά συγγνώμη» από τον πολωνικό λαό.

Το κείμενο της πρότασης του Λαβρέντι Μπέρια προς τον Ιωσήφ Στάλιν για την μαζική εκτέλεση Πολωνών αξιωματικών.

Το 1992 ο Μπορίς Γέλτσιν παραδίδει στον Πολωνό πρόεδρο, Λεχ Βαλέσα, τρία έγγραφα που αποδεικνύουν ότι η σφαγή του Κατίν είναι έργο των Σοβιετικών: ένα, υπογεγραμμένο από τον Ιωσήφ Στάλιν, κείμενο του Επικεφαλής της Εθνικής Ασφάλειας (NKVD), Λαβρέντι Μπέρια, με το οποίο πρότεινε την εκτέλεση 25.700 Πολωνών, ένα απόσπασμα από τη διαταγή του Πολιτικού Γραφείου, στις 5 Μαρτίου 1940, για την εκτέλεση και, τέλος, ένα σημείωμα του επικεφαλής της Κα Γκε Μπε, Σελέπιν, προς τον Νικίτα Χρουστσόφ, σχετικά με την εκτέλεση 21.857 Πολωνών και την ανάγκη καταστροφής των σχετικών εγγράφων.

Η ιστορία του Κατίν αρχίζει σιγά σιγά να ξεκαθαρίζει. Όταν οι Σοβιετικοί εισέβαλαν στην Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1939 συνέλαβαν περίπου 140.000 άτομα.

 

Εν τέλει, παρέμειναν ως αιχμάλωτοι πολέμου στα στρατόπεδα Κοζέλσκ, Οστασκόφ και Στάρομπελσκ περίπου 15.000 αξιωματικοί, οι οποίοι αποτελούσαν την πνευματική και πολιτική ελίτ της χώρας. «Δεδομένου ότι όλοι αυτοί είναι αδιόρθωτοι εχθροί της σοβιετικής εξουσίας, το NKVD της ΕΣΣΔ θεωρεί αναγκαίο: Να εξεταστούν κατ' εξαίρεση και με εφαρμογή της εσχάτης των ποινών, δια τυφεκισμού» θα γράψει ο Λαβρέντι Μπέρια, σφραγίζοντας τη μοίρα τους.

 

Πιστεύοντας ότι πρόκειται να τους αφήσουν ελεύθερους –ώστε να μην υπάρχουν εντάσεις– οι μελλοθάνατοι οδηγούνταν στους τόπους εκτελέσεων με τρένο.

 

Δεμένους πισθάγκωνα, φιμωμένους με πριονίδια, τους περίμενε μια σφαίρα στον αυχένα κι ένας κοινός τάφος. 

 

Σύμφωνα με τον αυτόπτη μάρτυρα του στρατοπέδου συγκέντρωσης Οστασκόφ, Ντμίτρι Τοκάρεφ, εκτελούνταν μέσα στη νύχτα σε ομάδες των 250 ατόμων, από περίπου 30 μέλη της NKVD.

Ορισμένοι από τους μαζικούς τάφους της περιοχής

Οι οικογένειες των δολοφονημένων εκτοπίστηκαν στο Καζακστάν, χωρίς ποτέ να ενημερωθούν για την τύχη τους, ενώ καμία σχετική απάντηση δεν δόθηκε από τη Μόσχα στις ερωτήσεις της εξόριστης στο Λονδίνο πολωνικής κυβέρνησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με έγγραφα από τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, Ρούσβελτ και Τσόρτσιλ γνώριζαν την αλήθεια, προτίμησαν, ωστόσο, να την αποσιωπήσουν, επιρρίπτοντας την ευθύνη για το έγκλημα στους Ναζί.

 

Τον Απρίλιο του 2010, ο Βλαντιμίρ Πούτιν αναγνώρισε επίσημα τη σοβιετική ενοχή, ενώ με εντολή του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβιέντεφ τα ρωσικά Κρατικά Αρχεία έδωσαν στη δημοσιότητα επτά από τα σημαντικότερα έγγραφα που τεκμηριώνουν την αλήθεια για τη σφαγή του Κατίν.

 

Λίγους μήνες αργότερα, θα παραδοθούν στην πολωνική κυβέρνηση 20 τόμοι με στοιχεία για το αποτρόπαιο έγκλημα.

Το Νοέμβριο του 2010, η ρωσική Κάτω Βουλή (Δούμα) εξέδωσε ψήφισμα –που καταψηφίστηκε από τους κομμουνιστές– με το οποίο αναγνώριζε ότι η σφαγή στο Κατίν χιλιάδων Πολωνών στρατιωτικών από τη NKVD είναι έγκλημα που διέταξε ο Ιωσήφ Στάλιν. 

 

Ωστόσο, ο μη χαρακτηρισμός του ως γενοκτονίας ή εγκλήματος πολέμου εμπόδισε να κινηθούν από την πολωνική κυβέρνηση και τους συγγενείς των θυμάτων νομικές διαδικασίες κατά τυχόν επιζώντων υπαιτίων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με έγγραφα από τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, Ρούσβελτ και Τσόρτσιλ γνώριζαν την αλήθεια, προτίμησαν, ωστόσο, να την αποσιωπήσουν, επιρρίπτοντας την ευθύνη για το έγκλημα στους Ναζί.

Στην απόφαση αναφέρονται τα εξής: «Τα έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα, τα οποία είχαν παραμείνει επί πολλά χρόνια στα μυστικά αρχεία, αποκαλύπτουν το μέγεθος της φοβερής αυτής τραγωδίας, αλλά επιβεβαιώνουν επίσης ότι το έγκλημα του Κατίν διαπράχθηκε με προσωπική διαταγή του Στάλιν και άλλων μελών της σοβιετικής ηγεσίας...». 

 

«Η ευθύνη για το έγκλημα αυτό καταλογίσθηκε από τη σοβιετική προπαγάνδα στους Ναζί εγκληματίες, γεγονός που προκάλεσε την οργή, την πίκρα και τη δυσπιστία του πολωνικού λαού».

«Το ρωσικό Κοινοβούλιο εκφράζει τη βαθιά του συμπάθεια προς όλα τα θύματα της αδικαιολόγητης αυτής πράξης, στις οικογένειες και τους συγγενείς τους».

H Πολωνία εξορίζει κάθε κομμουνιστικό σύμβολο

Είκοσι χρόνια αφ' ότου η Ανατολική Ευρώπη γκρέμισε τα αγάλματα του Λένιν, η πολωνική κυβέρνηση κάνει τα πάντα ώστε να απαγορευθεί να κυματίζει η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο.

 Οπως σημειώνουν σε σχετικό άρθρο τους οι «Τάιμς του Λονδίνου», μετά την αναθεώρηση του άρθρου 256 του πολωνικού ποινικού κώδικα και ο οποίος αναμένεται να τεθεί σε ισχύ τον επόμενο χρόνο, οποιοσδήποτε, και με οποιονδήποτε τρόπο, υμνεί τον κομμουνισμό αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης μέχρι δύο ετών.

Ψηφίστηκε από Γερουσία
Σύμφωνα με το επίμαχο άρθρο, «απαγορεύεται η παραγωγή, διανομή, πώληση ή κατοχή εντύπου ή ηχογραφημένου υλικού φασιστικών, κομμουνιστικών ή άλλων συμβόλων του απολυταρχισμού». 
Είναι προτιμότερο, δηλαδή, κάποιος που επιθυμεί να σιγοτραγουδήσει τη Διεθνή στη Βαρσοβία, να τραγουδήσει κάποιον άλλον σκοπό. Ακόμη θα ήταν συνετό οι φοιτητές να αποκαθηλώσουν τις αφίσες με τον Τσε Γκεβάρα που έχουν στα δωμάτιά τους.

Ο νέος ποινικός κώδικας έχει ήδη ψηφιστεί από την πολωνική Γερουσία. Ο πρόεδρος της χώρας, Λεχ Κατσίνσκι, θα πρέπει να τον επικυρώσει την ερχόμενη Δευτέρα και οι περισσότεροι εκτιμούν ότι δεν θα διστάσει να το κάνει. 
Ο δίδυμος αδελφός του, Γιάροσλαβ Κατσίνσκι, που ηγείται της αντιπολίτευσης κατέστησε σαφείς τις θέσεις του: «Κανένα σύμβολο του κομμουνισμού δεν θα πρέπει να υπάρχει στην Πολωνία γιατί πρόκειται για σύμβολα γενοκτονίας που θα πρέπει να συγκρίνεται με την γενοκτονία των ναζί». «Ο κομμουνισμός ήταν ένα τρομερό, δολοφονικό σύστημα που ευθύνεται για τον χαμό εκατομμυρίων ανθρώπων», υποστηρίζει ο Πολωνός ιστορικός Βόιτσεκ Ροτσκόφσκι. «Ηταν παρόμοιο με τον ναζισμό και δεν υπάρχει λόγος να αντιμετωπίζουμε με διαφορετικό τρόπο αυτά τα δύο συστήματα και τα σύμβολά τους».

Παρότι ο κομμουνισμός δεν διαδραματίζει πλέον κανένα σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της Πολωνίας, εξακολουθεί να προκαλεί έντονα συναισθήματα. Πρόσφατη ταινία του διάσημου σκηνοθέτη Αντρέι Βάιντα, προκάλεσε κύμα οργής κατά του κομμουνισμού ακόμη και στη νέα γενιά Πολωνών που γεννήθηκαν μετά την πτώση του Τείχους, επειδή πραγματευόταν τη σφαγή Πολωνών αξιωματικών στο Κατίν από τους Σοβιετικούς, στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Στον πολωνικό Τύπο, ο κομμουνισμός παρουσιάζεται ως σύστημα που βασιζόταν στα ψεύδη. Ο πρώην ηγέτης του συνδικάτου «Αλληλεγγύη», Λεχ Βαλέσα, δήλωσε ότι θα συνεχίσει τον δικαστικό του αγώνα εναντίον οποιουδήποτε υποστηρίζει ότι ο ίδιος ήταν πληροφοριοδότης της πολωνικής μυστικής αστυνομίας, ενώ εργαζόταν στα ναυπηγεία του Γκντανσκ.

Το κλίμα στην Πολωνία είναι ξεκάθαρο: ο κομμουνισμός που κυριάρχησε επί 40 χρόνια στη χώρα θα πρέπει να εξαφανιστεί και ως ανάμνηση.

Κατύν (2007)

(Δραματική). Τον Σεπτέμβριο του 1939, η ουδέτερη Πολωνία δέχεται διπλή επίθεση από τη Γερμανία (1/9) και τη Σοβιετική Ένωση (17/9), οι οποίες την διαμελίζουν. Το 1943, και ενώ στο μεταξύ οι δύο εισβολείς έχουν εμπλακεί σε πόλεμο μεταξύ τους, στo σοβιετικό έδαφος ανακαλύπτονται ομαδικοί τάφοι με χιλιάδες πτώματα Πολωνών αξιωματικών.
Όταν η Σοβιετική Ένωση στις 17 Σεπτεμβρίου 1939 εισβάλλει στην Πολωνία, η Άννα Αλεξάνδροννα εγκαταλείπει το σπίτι της στην Κρακοβία για να αναζητήσει τον σύζυγό της, τον Πολωνό καπετάνιο Andrzej.
Τον βρίσκει μαζί με άλλους αξιωματικούς που κατέλαβε ο Κόκκινος Στρατός, αλλά μερικά λεπτά αργότερα τον ωθούν σε ένα τρένο, το οποίο θα μεταφέρει όλους τους Πολωνούς αξιωματικούς σε ένα στρατόπεδο φυλάκισης στο Κοζέλσκ της Ρωσίας.
Η Άννα και η κόρη της, Νίκα, έχουν κολλήσει τώρα στη σοβιετική κατεχόμενη ζώνη και δεν μπορούν να επιστρέψουν στην Κρακοβία στη γερμανική ζώνη, παρά μόνο όταν ένας γενναίος ρωσικός καπετάνιος τους βοηθά να φύγουν.
 3 Απριλίου 1940 Ο Andrzej μεταφέρεται από το στρατόπεδο φυλάκων στο Kozelsk στο δάσος Katyn, όπου σκοτώνονται χιλιάδες Πολωνοί αξιωματικοί. Το 1943 οι Γερμανοί συλλαμβάνουν αυτή την περιοχή και βρίσκουν τους μαζικούς τάφους.
 13 Απριλίου 1943 αρχίζουν να αναγγέλλουν τα ονόματα των εντοπισμένων πτώσεων μέσω των ηχείων στην Κρακοβία. Η Άννα είναι χαρούμενη που ο Andrzej δεν βρίσκεται σε καμία από τις λίστες του Katyn, γεγονός που της δίνει κάποια ελπίδα.
 Στις 18 Ιανουαρίου 1945 ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει την Κρακοβία από τους Ναζί. Οι Ρώσοι αρχίζουν να κατηγορούν τους Γερμανούς για τη σφαγή του Katyn, δηλώνοντας ότι συνέβη το 1941 αντί για το 1940.
 Όλοι γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι αλήθεια, αλλά όσοι αρνούνται να αποδεχθούν τη σοβιετική έκδοση φυλακίζονται ή σκοτώνονται από τον Κόκκινο Στρατό.

Katyń [1080p] GR, subtitles

www.kathimerini.gr
www.lifo.gr

Γι’ αυτό ο Isis καταστρέφει αρχαιότητες

Εκεί υπήρχαν οι 20.000 ταμπλέτες σφηνοειδούς γραφής που περιελάμβαναν την αληθινή ιστορία της ανθρωπότητος, δηλαδή το ΠΩΣ και ΠΟΙΟΙ μας έφτιαξαν και φυσικά κατέληξαν στα υπόγεια του Smithsonian.
Γιατί οι Αμερικάνοι και το Smithsonian εξαφάνισαν την ιστορία της ανθρωπότητας;
Γιατί το Isis κάνει κομμάτια τα μεγαλύτερα έργα τέχνης της αρχαίας ιστορίας στη Συρία και το Ιράκ;

Η αρχαιολόγος Joanne Farchakh εξηγεί, στον Robert Fisk, ότι το Isis πωλεί τα αγάλματα και τις τοιχογραφίες που ζητούν διεθνείς έμποροι.

 
Παίρνει τα χρήματα, παραδίδει τις αρχαιότητες και ανατινάζει τους ναούς και τα κτίρια για να αποκρύψει τις αποδείξεις για τις λεηλασίες.

«Οι αρχαιότητες από την Παλμύρα είναι ήδη προς πώληση στο Λονδίνο» αναφέρει η Γαλλο-Λιβανέζα αρχαιολόγος. «Υπάρχουν αντικείμενα από τη Συρία και το Ιράκ που έχει κλέψει το Isis και βρίσκονται ήδη στην Ευρώπη. 

 
Δεν είναι πλέον στην Τουρκία, όπου έφτασαν την πρώτη φορά, έχουν φύγει εδώ και πολύ καιρό. 

 
Αυτή η καταστροφή κρύβει το εισόδημα του Isis που πουλά αυτά τα πράγματα ΠΡΙΝ από την καταστροφή των ναών όπου βρίσκονταν. 

 
Υπάρχει κάτι ανεκτίμητο στο να πουλάνε και, στη συνέχεια, να καταστρέφουν την περιοχή και η καταστροφή έχει ως στόχο να κρύψει το επίπεδο της κλοπής. 

 
Καταστρέφουν τα αποδεικτικά στοιχεία.
 
Έτσι, κανείς δεν ξέρει τι έχουν πάρει και τι είχε καταστραφεί».
Η Farchakh έχει εργαστεί επί χρόνια στις αρχαίες πόλεις της Μέσης Ανατολής, εξετάζοντας τους λεηλατημένους αρχαιολογικούς χώρους στη Σαμάρα στο Ιράκ – απ’ όπου ο «πολιτισμός» υποτίθεται ότι άρχισε – μετά την εισβολή των ΗΠΑ το 2003. 

 
Έχει καταγράψει τη μεγάλη καταστροφή των υπαίθριων αγορών και των τζαμιών στο Χλάπι και τη Χομς της Συρίας από το 2011. Πράγματι, η μελέτη των χαμένων αρχαιοτήτων στον κόσμο μερικές φορές ισοδυναμεί με πάθος γι’ αυτή τη γυναίκα, που περιγράφει τη δουλειά της ως «μελέτη της καταστροφής των αρχαιοτήτων στον πόλεμο». 

 
Κατά τα τελευταία 14 χρόνια, έχει δει πολλές αρχαιολογικές βεβηλώσεις που τροφοδοτούν το πάθος της για μία τόσο θλιβερή καριέρα.
Σε πολιτικό επίπεδο, η Farchakh προσδιορίζει κάτι ιδιαίτερα έξυπνο στην πολιτική του Isis.

«Έχει μάθει από τα λάθη της.

Όταν ξεκίνησε τις αρχαιολογικές καταστροφές στο Ιράκ και τη Συρία, ξεκίνησε με σφυριά, μεγάλες μηχανές, καταστρέφοντας τα πάντα γρήγορα ενώ κινηματογραφούσε. Όλοι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούσε γι’ αυτό ήταν ντυμένοι σαν να ήταν στην εποχή του Προφήτη.

Ανατίναξε την Νιμρούντ σε μία ημέρα.

Αλλά αυτό έδωσε μόνο 20 δευτερόλεπτα βίντεο.

Δεν ξέρω πόσο αυτό το μικρό κομμάτι ταινίας θα μπορούσε να τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων.

Αλλά τώρα δεν ισχυρίζονται καν πλέον ότι καταστρέφουν έναν χώρο.

Οι ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο ΟΗΕ το λέει αυτό.

Κατ ‘αρχάς, οι άνθρωποι αναφέρουν ότι ακούν “εκρήξεις”.

Ο πλανήτης έχει στη συνέχεια το υλικό που κυκλοφορούν σύμφωνα με το δικό τους πρόγραμμα».

Για το λόγο αυτό, υποστηρίζει η Farchakh, το Isis δεν κατέστρεψε όλη την Παλμύρα σε ένα βίντεο. «Ξεκίνησε με τις εκτελέσεις (Σύρων στρατιωτών) στο ρωμαϊκό θέατρο.
Στη συνέχεια, παρουσίασε τις εκρηκτικές ύλες να έχουν συνδεθεί με τις ρωμαϊκές κολόνες.
Μετά αποκεφάλισε τον συνταξιούχο διευθυντή αρχαιοτήτων, αλ-Ασάαντ. Και μετά ανατίναξε τον ναό του Βάαλ. «Και τότε όλοι αναφώνησαν: ‘Ω, όχι – ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Θα είναι ο ναός Μπελ!’. Κι έτσι έγινε. Ανατίναξε τον ναό Μπελ.
Ποιο είναι λοιπόν το επόμενο βήμα και πάλι; Θα υπάρξει μεγαλύτερη καταστροφή στην Παλμύρα. Θα το προγραμματίσουν διαφορετικά. Στη συνέχεια θα προχωρήσουν στο μεγάλο ρωμαϊκό θέατρο, μετά στην αγορά Αγορά (την περίφημη αυλή που περιβάλλεται από πυλώνες) – έχουν μια ολόκληρη πόλη να καταστρέψουν. 

 
Και αποφάσισαν να το κάνουν με την ησυχία τους».
Όσο περισσότερο διαρκεί η καταστροφή, τόσο υψηλότερα ανεβαίνουν οι τιμές στις διεθνείς αγορές αρχαιοτήτων. Το Isis είναι στην επιχείρηση αρχαιοτήτων και διαχειρίζεται τον κόσμο στα δράματα της καταστροφής. «Δεν υπάρχουν ιστορίες σχετικά με τα μέσα ενημέρωσης, χωρίς ένα ‘γεγονός’. Πρώτον, το Daesh έδωσε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αίμα. Στη συνέχεια, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποφάσισαν να μην παρουσιάσουν περισσότερο αίμα. Γι ‘αυτό τους έδωσαν τις αρχαιότητες. Όταν δεν περνάει κι αυτό, θα τους δώσουν γυναίκες και μετά παιδιά».
Το Isis, όπως φαίνεται, χρησιμοποιεί την αρχαιολογία και την ιστορία.
Σε κάθε πολιτική κρίση, μια ομάδα ή ένας δικτάτορας μπορεί να εδραιώσει την εξουσία του σε ιστορικά στοιχεία.
Ο Σάχης χρησιμοποίησε τα ερείπια της Περσέπολης για να παραποιήσει την ιστορία της οικογένειάς του.
Ο Σαντάμ Χουσεΐν έβαλε τα θεμέλιά του στα τούβλα της Βαβυλώνας.

«Το Isis αποφάσισε να αλλάξει αυτή την ιδέα.

Αντί να εδραιώσει την εξουσία του στα αρχαιολογικά αντικείμενα, την εδραιώνει στην καταστροφή αρχαιοτήτων, αντιστρέφοντας την συνήθη μέθοδο. Δεν θα υπάρξει ένα ‘πριν’ στην ιστορία. Έτσι, δεν θα υπάρξει ‘μετά’. Λένε: ‘Υπάρχουμε μόνο εμείς’. Οι άνθρωποι της Παλμύρας μπορούν να συγκρίνουν το ‘πριν’ και το ‘μετά’ τώρα, αλλά σε 10 χρόνια δεν θα είναι σε θέση να το κάνουν. Γιατί τότε κανείς δεν θα έχει μείνει για να θυμάται.

Δεν θα υπάρχει καμία μνήμη”

Όσο για τους ρωμαϊκούς θεούς, ο Βάαλ δεν λατρευόταν στο ναό του για 2000 χρόνια. Αλλά είχε αξία. Η Farchakh λέει: «Κάθε αρχαιότητα της Παλμύρας που ξεπουλά το Isis είναι ανεκτίμητη. Λαμβάνει δισεκατομμύρια δολάρια. Η αγορά είναι εκεί: θα πάρει ό,τι προσφέρεται και θα πληρώσει όσα να ‘ναι για αυτό. Το Daesh κερδίζει σε κάθε βήμα που κάνει, σε κάθε καταστροφή».

Καταστρέφοντας την Ιστορία


Το Ισλαμικό Κράτος έχει εξαπολύσει στοχευμένα μια εκστρατεία καταστροφής των αρχαιοτήτων στο Ιράκ και στη Συρία κατεδαφίζοντας, βεβηλώνοντας και λεηλατώντας τους σημαντικότατους αρχαιολογικούς χώρους.
Φωτογραφίες και βίντεο τζιχαντιστών να συνθλίβουν αγάλματα και άλλα αρχαιολογικά αντικείμενα με βαριοπούλες και ηλεκτρικά πριόνια σε μουσεία και να ισοπεδώνουν με μπουλντόζες πανάρχαιες ασσυριακές πόλεις σοκάρουν.
Είναι ένας πόλεμος κατά της Ιστορίας και του πολιτισμού. Είναι ένας πόλεμος εικόνων και εντυπώσεων.
Και εξαπολύεται σε τέτοια κλίμακα και με τέτοια ένταση που θεωρείται χωρίς προηγούμενο στη σύγχρονη Ιστορία.
Ανήμερα το Πάσχα των καθολικών οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους ανατίναξαν την εκκλησία της Παρθένου Μαρίας στο εμπόλεμο ασσυριακό χωριό Τελ Νάσρι, τοποθετώντας εκρηκτικά στο εσωτερικό της.
Επρόκειτο για μόνο μία από τις εκατοντάδες επιθέσεις που έχουν διεξαγάγει ενάντια σε χώρους λατρείας χριστιανών, σιιτών και σούφι, αλλά και σε αρχαιολογικούς χώρους. «Οι τζιχαντιστές χρησιμοποιούν την τελευταία τεχνολογία για να δείξουν σε όλους την περιφρόνησή τους προς τη Δύση, για να δείξουν τις βάρβαρες δολοφονίες όχι μόνο των χριστιανών και των Γεζίντι, αλλά και των άλλων μουσουλμάνων που δεν ανήκουν στο δικό τους είδος.
Δεν τους ενδιαφέρει το ότι εμείς αντιδρούμε στην καταστροφή που προκαλούν, στην πραγματικότητα δοξάζονται για τη δυσφορία που μας προκαλούν» είπε ο Μακ Γκουάιρ Γκίμπσον, καθηγητής Αρχαιολογίας της Μεσοποταμίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο στις ΗΠΑ.

Η ιρακινή αρχαιολόγος Λάμια αλ Γκαϊλάνι είπε: «Το Ισλαμικό Κράτος απαγορεύει τη λατρεία ειδώλων, έτσι όλα τα αγάλματα, οι εικόνες, κάθε είδος τέχνης θεωρείται ειδωλολατρικό και πρέπει να καταστραφεί.
Με την καταστροφή των αρχαιοτήτων στο μουσείο της Μοσούλης και των αρχαίων πόλεων της Νινευή, της Νιμρούντ και της Χάτρα δείχνουν στους υποστηρικτές τους ότι είναι αληθινοί μουσουλμάνοι».
Πολλά αρχαία αντικείμενα από το Ιράν και τη Συρία πωλούνται στη μαύρη αγορά, χρηματοδοτώντας το Ισλαμικό Κράτος.

«Αν και οι τζιχαντιστές του ISIS δεν πωλούν οι ίδιοι τις αρχαιότητες στη μαύρη αγορά, εκμεταλλεύονται ένα περίπλοκο εγκληματικό δίκτυο που προωθεί τα αντικείμενα σε πλούσιες χώρες της Δύσης.

Το Ισλαμικό Κράτος συλλέγει φόρους για τις αρχαιότητες από λαθρεμπόρους που στέλνουν τα αντικείμενα στις διεθνείς αγορές, εκτός Συρίας και Ιράκ.

Πρόκειται για επί μακρόν εδραιωμένα δίκτυα που περιλαμβάνουν ανθρώπους οι οποίοι κάνουν τις εκσκαφές, τους μεσάζοντες που τα παραδίδουν σε εμπόρους στον Λίβανο, στον Περσικό Κόλπο, στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και αλλού και τους τελικούς αποδέκτες, τους ακόρεστους αγοραστές που δεν ενδιαφέρονται για το γεγονός ότι ολόκληροι αρχαιολογικοί χώροι καταστρέφονται, όσο αυτοί έχουν κάτι παλαιό και πολύτιμο για να βάλουν στο σπίτι τους, που τελικά το πωλούν ή το κάνουν δωρεά σε κάποιο μουσείο για μια μεγάλη φοροαπαλλαγή ή για να καθαρίσουν την εγκληματική τους δραστηριότητα, με κάποια αίθουσα μουσείου να παίρνει το όνομά τους».

Οπως εξήγησε ο καθηγητής Γκίμπσον.

«Το Ισλαμικό Κράτος απευθύνεται στα εξής τρία ακροατήρια:

Πρώτον, επιδιώκει να συσπειρώσει τους υποστηρικτές του στη Μέση Ανατολή και στο εξωτερικό, δείχνοντάς τους ότι η οργάνωση με επιτυχία αναπαριστά τα εικονοκλαστικά έθιμα που αποδίδονται σε ορισμένες παραδόσεις στον προφήτη Μωάμεθ.


Δεύτερον, απευθύνεται στους ανθρώπους στο Ιράκ και στη Συρία. Ο Σαντάμ Χουσεΐν και οι Ασαντ, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν ένα είδος εθνικής ταυτότητας που θα διαπερνούσε τις θρησκείες, τις σέκτες και τις εθνοτικές ομάδες, υπογράμμιζαν τη σημαντικότητα των προϊσλαμικών πολιτισμών που κάποτε ήκμαζαν και στις δύο χώρες.
Το Ισλαμικό Κράτος αντιτίθεται σθεναρά στην ιδέα των εθνών-κρατών της Μέσης Ανατολής που έχουν οικοδομηθεί επάνω σε τέτοιες παραδόσεις. 
 
Τρίτον, το Ισλαμικό Κράτος προσπαθεί να προκαλέσει ζημιά στη Δύση, η οποία θεωρεί τη Μεσοποταμία ως μία από τις ρίζες του πολιτισμού της.
Οσο το Ισλαμικό Κράτος ελέγχει μεγάλα τμήματα της Συρίας και του Ιράκ, λίγα μπορούν να γίνουν για να αποτραπεί μεγαλύτερη ζημιά. 
 
Μια καλύτερη αστυνόμευση των τουρκικών συνόρων μπορεί να φέρει κάποια αποτελέσματα.
Είναι επίσης επιτακτικό να συγκεντρώνονται πληροφορίες για την καταστροφή που συντελείται.
Και πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε προκειμένου να υποστηρίξουμε τους ιρακινούς και σύρους αρχαιολόγους και ιστορικούς.
Αυτών η δουλειά θα έχει τη μεγαλύτερη σημασία όταν το Ισλαμικό Κράτος θα έχει φύγει.
Το Ισλαμικό Κράτος με επιδεικτικό τρόπο σπάει τα ταμπού και αψηφά τις δυτικές αξίες, κάτι που σημαίνει ότι επίσημες δηλώσεις που καταδικάζουν τις βάρβαρες πράξεις τους θα προκαλεί τους υποστηρικτές της οργάνωσης να εντείνουν την καταστροφική δράση τους».
Οπως ανέφερε ο καθηγητής Ασσυριολογίας Εκαρτ Φραμ

Εκρηκτικά εναντίον Βούδα

Τον Μάρτιο του 2001 οι Ταλιμπάν διέταξαν την καταστροφή των δύο κολοσσιαίων αγαλμάτων του Βούδα της κοιλάδας Μπαμιγιάν στο Αφγανιστάν.
Οι όρθιοι Βούδες ήταν σκαλισμένοι στον βράχο, στην πλαγιά ενός γκρεμού στην περιοχή Χαζαρατζάτ, βορειοδυτικά της Καμπούλ, σε υψόμετρο 2.500 μέτρων.
Κατασκευασμένα τον 6ο αιώνα μ.κ.ε. τα αγάλματα – χαρακτηριστικά της τέχνης της Γκαντάρα – χαρακτηρίστηκαν ειδωλολατρικά και καταστράφηκαν μέσα σε ένα απόγευμα από τους Ταλιμπάν, που τα ανατίναξαν τοποθετώντας εκρηκτικά στη βάση τους.

Bανδαλισμοί από το παρελθόν

Τον Απρίλιο του 1926 ο σαουδάραβας βασιλιάς Ιμπν Σαούντ κατέστρεψε τα μαυσωλεία στο νεκροταφείο Αλ Μπακί στη Μεδίνα, λίγο αφότου κατέλαβε την πόλη. Στο νεκροταφείο, που χρονολογείται από τον 7ο αιώνα μ.κ.ε. εκτιμάται ότι είχαν ενταφιαστεί συγγενείς του προφήτη Μωάμεθ.
Την ίδια χρονιά κατέστρεψε επίσης τα μνήματα ιερών προσώπων στο νεκροταφείο της Μέκκα, όπου είχαν θαφτεί η πρώτη σύζυγος του Μωάμεθ, Χαντίτζα, ο παππούς του και άλλοι συγγενείς του, παρά τις αντιδράσεις που ξέσπασαν στην ισλαμική κοινότητα.

Κατά παραγγελία των αρχαιοκαπήλων

Τους μήνες που ακολούθησαν την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003 περισσότερα από 15.000 εκθέματα έκαναν φτερά από το Εθνικό Μουσείο του Ιράκ από λαφυραγωγούς που κατάφεραν να εισβάλουν σε αυτό, παρά τα μέτρα που υποτίθεται ότι είχαν ληφθεί για την προστασία του πριν από τον πόλεμο. Περίπου 5.000 κλεμμένες αρχαιότητες, που είχαν διασκορπιστεί σε Ιορδανία, Ελβετία, Γαλλία και ΗΠΑ, επιστράφηκαν στο μουσείο αργότερα. Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλά από τα αντικείμενα ήταν «παραγγελίες» αρχαιοκαπήλων. Το μουσείο άνοιξε και πάλι τον περασμένο Φεβρουάριο.

Εκεί υπήρχαν οι 20.000 ταμπλέτες σφηνοειδούς γραφής που περιελάμβαναν την αληθινή ιστορία της ανθρωπότητος, δηλαδή το ΠΩΣ και ΠΟΙΟΙ μας έφτιαξαν και φυσικά κατέληξαν στα υπόγεια του Smithsonian.

Δεν υπάρχει πλέον τρόπος οι άνθρωποι να μάθουν -με αρχαιολογικά ευρήματα- την αληθινή καταγωγή τους και μπορούν πλέον να τους μιλάνε για Θεό και όλες τις παρεμφερείς γραφικές ηλιθιότητες.

Άλλωστε σε ανθρώπινα ζώα απευθύνονται δεν είναι δύσκολο να τα κοροϊδέψει το πλέον ασήμαντο ον, στην τροφική κλίματα.

Κοίταξε στις φωτογραφίες να δεις πως είναι οι ΘΕΟΙ που κατασκεύασαν το ανθρώπινο ζώο, τρέφονται από αυτό και το εκτιμούν τόσο, όσο εκτιμά αυτό, τις αγελάδες που το ταϊζουν. Από τις υπάρχουσες μεταφρασμένες σφηνοειδείς ταμπλέτες, μελέτησε ο Zecharia Sitchin [εικ. κάτω] και έγραψε τα βιβλία του, τις υπόλοιπες και πιο σημαντικές φρόντισαν να τις εξαφανίσουν.

Αναζήτησε τα και μελέτησε τα βιβλία του, όσο υπάρχουν, αν θέλεις να πάψεις, έστω και λίγο, να ανήκεις στην φυλή των ζώων.

Προφανέστατα οι Δυτικοί σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, δεν πρόκειται να μπουν μέσα με τις βόμβες τους και να ισοπεδώσουν το ΙSIS όπως έκαναν με την Γιουγκοσλαβία, γιατί από την διατήρησή του φαίνεται ότι κερδίζουν περισσότερα.
Άλλωστε οι Δυτικοί σύμμαχοι του ΝΑΤΟ το συντηρούν πλουσιοπάροχα αφού εξυπηρετεί τα μακροπρόθεσμα σχέδια τους. Αυτό έχει αναλυθεί σε άλλο άρθρο.
Καταλαβαίνεις υποψιασμένε αναγνώστη την μεταφυσική πλευρά του θέματος, πίσω από την εκτρωματική ISIS … διάβασε Ch. Ph. Lovecraft να μάθεις … ΑΝ  ΑΝΤΕΧΕΙΣ, γιατί ως γνωστόν η ΓΝΩΣΗ είναι για τους λίγους, τους δυνατούς, όπως και κάθε άξιο λόγου θέμα, γεγονός ή κατάσταση.
@πληροφορίες από independent.co.uk και Ion Maggos / επιμέλεια και διασκευή Irini krino
Φωτογραφίες GYPAS

http://terrapapers.com